Wolfraamcarbide matrijzen, als essentiële gereedschappen in de moderne productie, worden op grote schaal gebruikt in verschillende productiesectoren vanwege hun hoge hardheid, corrosieweerstand, hoge temperatuurbestendigheid en lage thermische uitzettingscoëfficiënt. Dit artikel gaat in op de kenmerken, toepassingsgebieden, productietechnieken en markttrends van wolfraamcarbide-matrijzen.

I. Kenmerken van wolfraamcarbidematrijzen

Wolfraamcarbide matrijzen worden doorgaans gemaakt van wolfraam, kobalt en andere metaalpoeders door middel van sinteren bij hoge temperatuur, en beschikken over een reeks uitstekende eigenschappen. Ten eerste hebben ze een extreem hoge hardheid en kunnen ze zelfs bij hoge temperaturen een stabiele hardheid behouden, waardoor de matrijzen bestand zijn tegen slijtage tijdens gebruik en zo hun levensduur wordt verlengd. Ten tweede vertonen wolfraamcarbide matrijzen een goede corrosieweerstand en hoge temperatuurbestendigheid, waardoor ze een stabiele mechanische sterkte en precisie kunnen behouden in zware werkomgevingen. Bovendien helpt de lage thermische uitzettingscoëfficiënt van wolfraamcarbide maatveranderingen veroorzaakt door temperatuurschommelingen te verminderen, waardoor de productkwaliteit wordt gegarandeerd.

Wolfraamcarbide matrijzen spelen een cruciale rol in de productie-industrie. Hieronder vindt u de gebruikelijke materiaalkwaliteiten en de bijbehorende toepassingsgebieden:

Gemeenschappelijke materiaalkwaliteiten

YG-serie

• YG3: Geschikt voor het trekken van non-ferrometalen en niet-metalen materialen.

• YG6: Vaak gebruikt voor het trekken van staaldraden en stalen strengen met een grote diameter.

• YG6X: Vergeleken met YG6 heeft het een hogere slijtvastheid en is het geschikt voor complexere tekentaken.

• YG8: Een belangrijke kwaliteit voor het tekenen van matrijzen, geschikt voor het tekenen van verschillende specificaties van staaldraden.

• YG15, YG20, YG20C, YG25: These grades are typically used for dies requiring high hardness and wear resistance, such as cold heading dies and cold punching dies.

HU-serie

• HU20, HU222: These grades have specific physical and chemical properties, suitable for specific die manufacturing needs.

HWN1

• HWN1 (niet-magnetische legeringsmatrijs): Geschikt voor matrijzen die worden gebruikt bij de productie van magnetische materialen, waarbij magnetisatie van de matrijs in een magnetische omgeving wordt vermeden, wat de productkwaliteit zou kunnen beïnvloeden.

Andere kwaliteiten

• YC20C, CT35, YJT30, MO15: These grades are commonly used for cold heading, cold punching, and shaping dies.

• YSN-serie (zoals YSN20, YSN25, YSN30, enz.): Gebruikt voor matrijzen van niet-magnetische legeringen bij de productie van magnetische materialen.

• TMF: Een staalgebonden niet-magnetische matrijs, ook geschikt voor de productie van magnetische materialen.

Toepassingsgebieden

Matrijzen tekenen

Trekmatrijzen van wolfraamcarbide vormen een aanzienlijk deel van de matrijzen van wolfraamcarbide en worden veel gebruikt bij het trekken van metalen materialen zoals staaldraden en stalen strengen.

Koud koppen, koud ponsen en vormmatrijzen

Deze matrijzen worden gebruikt bij koude kop-, koudpons- en vormprocessen, zoals de vervaardiging van bevestigingsmiddelen zoals bouten en moeren.

Matrijzen voor de productie van magnetisch materiaal

Matrijzen van niet-magnetische legeringen zijn geschikt voor de productie van magnetische materialen, waarbij interferentie van de matrijs op de magnetische materialen wordt vermeden.

Andere velden

Wolfraamcarbide matrijzen worden ook veel gebruikt in mechanische verwerking, metallurgie, olieboringen, mijnbouwgereedschappen, elektronische communicatie, constructie en andere gebieden voor de vervaardiging van verschillende snijgereedschappen, slijtvaste componenten en meer.

Samenvattend zijn er talloze gangbare materiaalsoorten van wolfraamcarbidematrijzen, elk met zijn specifieke toepassingsgebieden en voordelen. Bij het selecteren van hardmetalen matrijzen is het essentieel om de juiste materiaalkwaliteit te kiezen op basis van specifieke gebruiksvereisten en werkomgevingen om de prestaties en levensduur van de matrijs te garanderen.