Στην έρευνα και την ανάπτυξη προϊόντων καρβιδίου με τσιμέντο, συχνά λαμβάνουμε τη "διατήρηση άλλων ιδιοτήτων του καρβιδίου με τσιμέντο και τη βελτίωση της σκληρότητάς του όσο το δυνατόν περισσότερο" ως ερευνητικό στόχο, προκειμένου να επιτύχουμε καλύτερη απόδοση.

Όπως και τα μεταλλικά υλικά, η σκληρότητα του τσιμεντοειδούς καρβιδίου μπορεί να εκφραστεί με όρους σκληρότητας κρούσης και αντοχής σε θραύση. Υπάρχει μια γραμμική σχέση μεταξύ της σκληρότητας κρούσης και της αντοχής σε κάμψη του τσιμεντοειδούς καρβιδίου. Οι παράγοντες που καθορίζουν την αντοχή σε κάμψη του κράματος επηρεάζουν επίσης έντονα την αντοχή σε κρούση του κράματος. Η αντοχή σε κρούση του κράματος επηρεάζεται επίσης από άλλους παράγοντες.

Η αντοχή στην κρούση είναι η ικανότητα ενός υλικού να αντιστέκεται σε αστοχία υπό κρουστική φόρτιση. Τα εσωτερικά ελαττώματα στα κράματα έχουν παρόμοια αποτελέσματα στην αντοχή στην κάμψη και στην αντοχή στην κρούση. Γενικά, τα σκληρά κράματα είναι εύθραυστα υλικά και το έργο ελαστικής παραμόρφωσης αποτελεί μεγάλο ποσοστό όταν υπόκειται σε κρούση, επομένως η αντοχή σε κάμψη του κράματος έχει σημαντική επίδραση στην τιμή σκληρότητας κρούσης.

Για το κράμα που περιέχει 10% Co, με την αύξηση του μεγέθους των κόκκων του WC, αν και η αντοχή σε θραύση του κράματος αυξάνεται, η αντοχή σε κάμψη μειώνεται και η τιμή αντοχής σε κρούση μειώνεται επίσης, υποδεικνύοντας ότι η αντοχή σε κάμψη παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντοχή σε κρούση .

Καθώς η σκληρότητα του τσιμεντοειδούς καρβιδίου αυξάνεται, η αντοχή στη θραύση τείνει να μειώνεται. Αλλά μέσα σε ένα συγκεκριμένο εύρος, δείχνει ότι άλλοι παράγοντες επηρεάζουν επίσης την αντοχή στη θραύση με την ίδια σκληρότητα.

Αναλύοντας τη σχέση μεταξύ της αντοχής σε κρούση, της αντοχής σε θραύση και άλλων μηχανικών ιδιοτήτων και δομικών παραμέτρων του τσιμεντοειδούς καρβιδίου που παράγεται από διαφορετικές συνθέσεις, μέγεθος σωματιδίων WC και διαφορετικές συνθήκες διεργασίας, εξάγουμε τα ακόλουθα συμπεράσματα:

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν την τιμή σκληρότητας κρούσης του τσιμεντοειδούς καρβιδίου, συμπεριλαμβανομένων κυρίως δομικών ελαττωμάτων, αντοχής και σκληρότητας κ.λπ. Τα δομικά ελαττώματα των κραμάτων μειώνουν την αντοχή στην κάμψη και την αντοχή σε κρούση ταυτόχρονα. Η αντοχή σε κάμψη του κράματος έχει μεγάλη επίδραση στην αντοχή στην κρούση. Η αντοχή σε κρούση και η αντοχή σε κάμψη διατηρούν μια ορισμένη γραμμική σχέση. Μόνο υπό την προϋπόθεση παρόμοιας αντοχής σε κάμψη, τα κράματα με καλή αντοχή στη θραύση παρουσιάζουν καλύτερη αντοχή στην κρούση.

Η αντοχή στη θραύση του τσιμεντοειδούς καρβιδίου σχετίζεται κυρίως με τη σκληρότητα. Καθώς η σκληρότητα του κράματος αυξάνεται, η αντοχή στη θραύση μειώνεται βασικά γραμμικά, αλλά κυμαίνεται εντός ενός συγκεκριμένου εύρους. Όταν η σκληρότητα είναι παρόμοια, το κράμα με χονδρόκοκκο χαμηλής περιεκτικότητας σε Co έχει καλύτερη αντοχή στη θραύση. Τα ομοιογενώς δομημένα κράματα έχουν υψηλότερη αντοχή στη θραύση αλλά χαμηλότερη αντοχή σε κάμψη και αντοχή σε κρούση από τα μη ομοιογενώς δομημένα κράματα.

Σε σύγκριση με την τιμή σκληρότητας κρούσης του τσιμεντοειδούς καρβιδίου, η τιμή αντοχής σε θραύση έχει πιο σημαντική πρακτική σημασία. Σε συνδυασμό με τους τρεις δείκτες μηχανικής απόδοσης της αντοχής σε θραύση, της σκληρότητας και της αντοχής σε κάμψη του κράματος, μπορεί να χαρακτηρίσει καλύτερα την απόδοση του κράματος.